ايليای من

می ترسم ،می ترسم از آن روز که آغوش مادر برای حجم تنت کوچک شود و نتوانم اینگونه تو را در آغوش کشم و تو را آرا مش دهم... این روزها را دوست دارم با همه ی سختی ها و دلشوره هایش  حتی آن هنگام که به واسطه ترسی که خود می سازم اشک می ریزم و هیچ چیز آرامم نمی کند این روزها دوتایی بودنمان را دوست دارم و نمی خواهم هیچ کس و هیچ چیز شریک این لحظه ها شود    تو هنگام بالندگیت آزادی مادر ...آزاد... بدان که هیچ انتظاری از سوی من تهدیدت نمی کند اما من به حکم مادر بودونم ؛به جرم اینکه بودنت  را به خاطر اثبات مادر شدنم ازخدا طلب کردم  تا همیشه در کنارت خواهم بود ؛تاهر آنوق...

ایلیای من شش ماه گذشت از اون روز زیبا و بی نظیر  از قشنگ ترین اتفاق زندگی من و بابا  از روزی که فرشته ی کوچک ما زمینی شد  و تو شدی معنای زندگی ما     شش ماه گذشت       قشنگ ترین نیم سال عمرم،زیباترین و بهترین روزهای زندگیمون  خوشگل مامان تو شش ماهگیت کلی عوض شدی  رفتارت،حرکاتت،عادت هات ،حتی نگاهت...     خیلی شیطون شدی ،همش دوست داری خودت حرکت کنی و بری سمت اشیا مختلفی که توجهتو جلب میکنن و چون نمیتونی بیقراری میکنی   ...

 پسرکم چهار ماهه که شدی خانم دکترت گفت میتونیم بهت فرنی و حریره ی بادام بدیم  نمیدونم چرا ولی من با شنیدن این حرف کلی ذوق کردم  خیلی خوشحال بودم که ایلیای من میتونه غذا بخوره با بابا مهدی رفتیم مواد لازمو خریدیم و برگشتیم خونه و من زود برات فرنی درست کردم  حس خیلی خوبی داشتم و تو همه رو خوردی       از ماه ششم دکتر گفت بهت سوپ و میوه هم بدیم        ولی شما چون شیطون تر شدی دیگه مثل اوایل خوب غذا نمیخوری دقیقا آخرین روز پنج ماهگیت بود که گذاشتیمت تو روروئک   معلوم بود حسابی ت...

تو باغچه ای از امیدی از شکوفه های انار لبریز خانه را به نزدیکترین بهارها گره زده ای        تو از تمام ستاره ها و پرنده ها به آسمان نزدیکتری  نزدیکترین راههای رسیدن به عشق را از پرنده ها بهتر بلدی       کودکم اگر روزی می آمد که جهان خواب تو را نمی دید، بی شک صداقت به آخر می رسیدو دوستی و مهربانی  پشت اندوه های بزرگ بزرگ سالیم گم می شد     اگر این روزها عاشقانه سپری می شوند به عشق بودن توست دنیا با تو همیشه زیباست  ...

  یک سال قبل چنین  روزی من و بابامهدی  عشق ابدی من  مژده ی اومدنت رو جشن گرفتیم     اون روز حتی نمیدونستیم  قراره جورابت آبی باشه یا صورتی     نمیدونستیم باید برات   ماشین و آدم آهنی   بخریم یا   عروسک و  گل سر     آن روز سرمست از داشتنت بودیم وامروز سرخوش از بودنت مبهوت هم نفسیت...     امروز یک سال از اون روز گذشته و تو زیبای دوست داشتنی من  من و تو .....تو ومن  ...

پسرم پاییز آمده ... ماه مهر ،ماه برگریزان؛ماه باران  ماه قربان و غدیر  و تو .... تو که در آخرین روز بهار آمدی ؛گرمای تابستان را حس کردی و اینک اولین تغییر فصل در زندگیت را تجربه کردی    ومن   من هر روز و هر روز و هر روز  تمام رویاهایم را با تو قسمت میکنم  من هر روز تو را مرور میکنم من همیشه با تو حرف ها دارم من تو را دوست دارم صد وبیست روزه شدنت مبارک  آرام جانم...     ...

ایلیا ساعت هشت و ده دقیقه صبح روز شنبه سی ویکم خرداد ماه سال هزارو سیصدونودوسه هجری شمسی بیست وسوم شعبان هزاروچهارصدوسی وپنج هجری قمری و بیست ویک جوئن دوهزاروچهارده میلادی  در بیمارستان نور نجات تبریز به دنیا آمد    موقع تولد وزنش سه کیلو و دویست گرم و قدش پنجاه سانتیمتر بود سه روزه بود که برای آزمایش تیروئید از پاشنه پای کوچولوش خون گرفتن اون روز وزنش سه کیلووصدوشصت گرم و قدش پنجاه ویک سانتیمتر بود  همه ی آزمایش هاش بدون مشکل بودن و درصد زردیش هم کم بود که با دارو حل  شد در نه روزگی برای اولین بار ناخن هاشو کوتاه کردیم آخه از بدو تو...

 از باتو بودن دل برایم عادتی ساخته که هرکز بی تو بودن را باور ندارم زیباترین آغاز را باتو تجربه کردم،پس تا زیباترین پایان باتو خواهم بود...تاابد جهان بی خنده های تو معنا نخواهد داشت  بی تو هیچ بهاری ،حتی اگر لبریز از شکوفه باشد،دیدن ندارد بی تو باران ها همه دلگیر میشوند و من عاشقانه زیر باران ؛بی چتر لبخند نی زنم بی تو آسمان با همه حجم آبی اش ؛در چشم های همیشه خیسم؛دلگیرتر از چهار دیواری کوچکی می شد که به زندانی کوچک بیش نمی ماند بی تو شمعدانی ها لب باغچه این گونه زیبا گل نمی کردند و عطر سیب دیگر معنایی نداشت... این روزها برایم حکم باران را داری ؛میان ...

پسر قشنگم شصت وشش روزه بودی که برای اولین بار بردمیت پیکنیک بیشتر به اصرار آتا چون من وبابا همش نگران بودیم که اتفاقی برات نیفته  من وبابا مهدی که کل تابستون به مسافرت و گردش بودیم امسال به خاطر تو کلش تو خونه بودیم بدون هیچ شکایتی با تو و در کنار تو... اما اون روز رفتیم ،خوش گذشت  فقط من کمی نگران تو بودم و بابا بیشتر ازمن ؛همش میخواست برگردیم عصر که شد بارون گرفت و برگشتیم خونه  تو هم اصلا اذیت نکردی فکر کنم خوشت هم اومد به قول مامانی فرشته ها مراقبت بودن     ...