تقدیم به پدر مهربان و عزیزتر از جانم

پدرم

شانه‏ هایت، ستون محکمی است پناهگاه امن خانه را.
دست در دستانم که می‏گذاری، خون گرم آرامش، در کوچه رگ‏هایم می‏دود.
در برابر توفان‏های بی‏رحم زندگی می‏ایستی؛ آن‏چنان‏که گویی هر روز از گفت‏وگوی کوهستان‏ها باز می‏آیی.
لبخند پدرانه‏ات، تارهای اندوه را از هم می‏دراند.
تویی که صبوری‏ات، دل‏های ناامید را سپیده‏دم امیدواری است. مرامنامه دریا را روح وسیعت به تحریر می‏آید؛ آن هنگام که ابرهای دلتنگی، پنجره‏های خانه را باران می‏پاشند.
آسمان همواره بوسه بر پیشانی بلندت را آرزومند است.

پدر تنهاترین فردیست که حالال مشکلات است و تنهاترین فرد بزرگ دنیاست...

پدر است که در کتاب جایی ندارد و هیچ چیز زیر پایش نیست

بی منت از غریبگی هایش می گذرد تا پدر باشد ...و پشت خنده هایش فقط سکوت می کند 

خدایا بالاتر از بهشت چه داری؟ برای زیر پای  پدرم  می خواهم 

روزت مبارک ای بزرگترین قهرمان زندگی من